ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، epub 

 قسمتی از متن رمان :

استفانی همونطور که کرایه ی تاکسی رو می پرداخت، می تونست صدای زنگ تلفن رو بشنوه و اونقدر با شتاب به طرف در خونه دوید که نزدیک بود روی پله ها زمین بخوره. با وجود چمدونهاش پیدا کردن کلید کار راحتی نبود، اما وقتی موفق شد وارد خونه بشه، تلفن همچنان زنگ می زد. استفانی به سمتش دوید تا گوشی رو برداره. از اینکه اونطرف خط اونقدری سمج بود که دست از تلاش بر نداره، خوشحال بود. حس خوبی بود که به محض برگشتن به خونه، تماسی داشته باشه. می تونست از آخرین شایعه ها باخبر بشه و وقتی گوشی رو برداشت شاد به نظر می رسید.
-”الو؟”
صدای استفانی شاد بود و وقتی صدای اون طرف خط رو شنید، لبخندش پر رنگ تر شد.
-”استفانی! تا حالا کجا بودی؟ مدت زیادیه پشت هم دارم زنگ می زنم.”
استفانی با تشخیص صدای خواهرش خندید. “همین الان رسیدم خونه. ببخشید که نمی تونستم از روی پله ها تلفن رو جواب بدم.”
-”درباره ی همین الان صحبت نمی کنم! منظورم چندین روز گذشته ست!”
-”تو که می دونستی واسه یه ماموریت کاری مدتی از خونه میرم. قبل رفتن بهت گفتم فیونا.”
-”می دونم، اما فکر کردم خیلی وقت پیش برگشتی خونه.”
استفانی پوتینهاش رو در آورد و به کاناپه تکیه داد. صدای خواهرش که در حالت عادی لوس و با ادا بود، غمگین تر از همیشه به به گوش می رسید و کاملاً مشخص بود که زنگ زده تا درخواستی از استفانی بکنه. فیونا روشهای عجیبی برای درخواستهاش داشت؛ اولش با تهدید و قلدری شروع می کرد و بعد به گریه منتهیش می کرد. استفانی سر جاش راحت نشست. می دونست این تماس یه کم طول می کشه.
سعی کرد خنده رو از صداش دور کنه و پرسید: “اتفاقی افتاده؟”
فیونا به صدایی که دو برابر درمونده شده بود، پرسید: “چیز خاصی که نه… موضوع اینه که می خواستم از اینجا دور بشم. تی یِری و من چند سالی هست که تنهایی جایی نرفتیم.”
-”خوب، برین! کی جلوتون رو گرفته؟”
همون لحظه که استفانی این پیشنهاد رو داد، یادش اومد که تی یری کاملاً رییس خودش نیست. برادر بزرگش یه جایی اون پشتها پنهان بود.